عقاید و رسوم عجیب هندوها

هند دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به 3000 سال پیش از میلاد

می‌رسد. هند سرزمین نژادها، زبان‌ها، آیین‌ها و فرهنگ‌های فراوان و گوناگون است. در

هند صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندی و انگلیسی که

در قانون اساسی این کشور زبان رسمی اعلام شده ‌است، 22 زبان دیگر در یک یا چند

ایالت موقعیت زبان رسمی را دارند. درسراسر هند اعتقادات عجیب و باورنکردنی بسیاری

دیده می شودکه دراینجا به ذکر برخی از این عقاید که امروزه کمرنگ شده است می پردازیم.

تبعیض عجیب طبقاتی در بین هندوان

حدود قرن ششم ق. م در اوج اقتدار روحانیان هندو (برهمنان) نظام طبقاتى شدیدى پذیرفته

شد که مدت 2500 سال سایه سنگین خود را بر کشور پهناور هندوستان افکنده بود و هنوز

هم بقایاى آن وجود دارد.

پژوهشگران طبقات اجتماعى را "کاست "مى‌خوانند که واژه‌اى پرتغالى و به معناى نژاد

است.

در این نظام چهار کاست اصلى وجود داشت:

1. برهمان، طبقه روحانیون؛

2. کْشاتْریاها، طبقه شاهان، شاهزادگان و جنگاوران؛

3. ویشیاها، طبقه بازرگان و دهقانان؛

4. شودْراها ، طبقه کارگران.

معاشرت افراد یک طبقه با طبقات دیگر شرعا و عرفا ممنوع بود، به خصوص طبقه اخیر

که هر گونه تماس، حتى نگاه کردن افراد طبقات بالا به این گروه، گناه کبیره شمرده مى‌شد.

نجس‌ها (بومیان هندوستان)، فروتر و پست‌تر از هر گروه

فروتر از این چهار طبقه، بومیان غیر آریایى هندوستان بودند که نجس‌ها "آن تاچبل" نامیده

مى‌شدند.

افراد این طبقه به هیچ وجه حق نداشتند در محله‌هاى آن طبقات چهارگانه تردد کنند و هرگاه

از باب ضرورت براى حمل زباله به اماکن آنان مى‌رفتند، موظف بودند با صداى بلند

حضور خود را اعلام کنند که مبادا نگاه افراد طبقات بالا به این گروه بیفتد. در این صورت،

بیننده باید با غسل خود را طاهر و پاک می‌کرد.

داد و ستد نیز از راه دور، با گذاشتن پول در مکانى و تقاضاى متاع با فریاد و اختفاى کامل

انجام مى‌گرفت.

گوش دادن به تلاوت کتاب‌هاى مقدس نیز بر آنان حرام بود و اگر فردى از ایشان در این

مورد استراق سمع مى‌کرد، براى مجازات، سرب مذاب در گوش او مى‌ریختند.

عجیب‌تر اینکه افراد طبقه نجس‌ها به این وضع خو گرفته، آن را حق مى‌پنداشتند و باور

داشتند که این تیره بختى زاییده بدکردارى آنان در زندگانى پیشین است که از طریق تناسخ آن

را دریافت کرده‌اند.

هرگونه اقدامى براى کم کردن فاصله طبقات چهارگانه (و حدود 2000 طبقه فرعى که به

تدریج در ضمن آن چهار طبقه پدید آمده) و دفاع از نجس‌ها، خلاف شرع و غیرمقبول بود.

خوشبختانه این سنت اجتماعى در سال 1955 رسما لغو شد و تنها جلوه‌هایى از آن باقى است

ولی هنوز سایه ی خرافات و عقاید مذهبی متعصبانه دیده می شود.